Παράθεση Ἀναλύσεως Ψαλμῶν (3,4,5,6,7,8,9,10)

3

α1. Μιά φωνὴ πρὸς τὸν Θεό σὲ ὥρα κινδύνου.

α2. Γιὰ νά λυθοῦν, φιλικῶς, οἰκογενειακές διαφορές.

β. Περί θλίψεων καὶ ὅταν καταδιώκεσαι

γ. Γιὰ νά φύγη ἡ κακία ἀπό τοὺς ἀνθρώπους, γιὰ νά μὴ βασανίζουν καὶ θίβουν ἄδικα τοὺς συνανθρώπους τους.

ε. "Ἁρμόζει καὶ εἰς κάθε χριστιανόν ὁπού πολεμεῖται ἀπό ἐχθρούς ὁρατούς καὶ ἀοράτους, ἤτοι ἀπό ἀνθρώπους καὶ δαίμονες".

στ. Ὅταν ὁ διάβολος καὶ τὰ ὄργανά του μᾶς στενοχωροῦν, μᾶς ἀπελπίζουν καὶ φέρουν ἐμπόδια στὴ ζωή μας.

ζ. Ἑωθινὴ προσευχή.

θ. Ἔκφρασις ἐλπίδος πρὸς τὸν Θεό ἐν περιπτώσει δεινῶν περιπετειῶν καὶ θλίψεων.

4[1]

α1. Μιά προσευχὴ γιὰ τὴν νύχτα.

α2. Πρίν ἀπό τὸν ὕπνο. Γιὰ μιά δύσκολη βραδιά. Γιὰ τὴν ψυχικὴ ἡρεμία.

β. Γιὰ τὴν εὐχαριστία ἐπειδὴ σὲ βοήθησε ὁ Θεός ὅταν σὲ καταδίωκαν.

γ. Γιὰ νά θεραπεύσῃ ὁ Θεός τοὺς εὐαίσθητους ἀνθρώπους, ποὺ ἀρρώστησαν ἀπό μελαγχολία ἀπό τὴ συμπεριφορά τῶν σκληροκάρδιων ἀνθρώπων.

ε. "Ἁρμόζει εἰς κάθε Χριστιανόν, ὁπού ἐλευθερωθῇ ἀπό κινδύνους".

ζ. Ἑσπερινὴ προσευχή.
Προσευχὴ ἀπευθυνθεῖσα μετά ἀπό τὴν ἀπομάκρυση τοῦ κινδύνου.
Φαίνεται ἡ έλπίδα καὶ ἡ περιποίηση στὸ Θεό.
Ἡ ὑψίστη χαρά προέρχεται ἀπό τὴν μετά τοῦ Θεοῦ ἐπικοινωνία.

5[2]

α1. Μιά πρωϊνὴ προσευχή.

α2. Ὅταν σὲ πολεμοῦν μὲ ψέμματα. Ὅταν προσπαθοῦν νά σοῦ καταστρέψουν τὴν ἐργασία σου.

β. Ὅταν θέλης νά προσευχηθῆς καὶ νά εἰσακουσθῆ ἡ προσευχή σου.
Ὅταν θέλης νά δεηθῆς καὶ νά προσευχηθῆς.

γ. Γιὰ νά θεραπεύσῃ ὁ Θεός τὰ πληγωμένα, χτυπημένα, μάτια ἀπό τὸν κακό ἄνθρωπο.

στ. Πρωϊνή παρακλητική προσευχή νά μᾶς φυλάη ἡ παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ ἀπό τὶς παγίδες τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων καὶ νά μᾶς ὁδηγῆ μὲ ἀσφάλεια στὸν δρόμο τοῦ Εὐαγγελίου.

ζ. Γιὰ κάθε θεοφιλή ψυχή, ποὺ καλεῖται νά κληρονομήση, ὡς νύμφη τοῦ Χριστοῦ, τὰ οὐράνια ἀγαθά.

θ. Ἐν καταστάσει μετανοίας περί πραχθεισῶν ἁμαρτιῶν.
Ἐν καταστάσει στενοχωρίας καὶ ἀδημονίας.
"Χαρακτῆρες καὶ ἰδιώματα τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν κακῶν ἀνθρώπων καὶ περί τῆς εὐτυχίας καὶ δυστυχίας αὐτῶν.

6

α1. Μιά κραυγή ἀγωνίας.

α2. Γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση δύσκολων ἀσθενειῶν.

β. Ἐάν αἰσθάνεσαι τὴν ἀπειλή τοῦ Κυρίου λόγῳ τῶν ἁμαρτιῶν.

γ. Γιὰ νά ἐλευθερώσῃ ὁ Θεός τὸν μαγεμένο ἄνθρωπο.

δ. Ἄν εἶσαι ἄρρωστος ἤ πονᾶς.

στ. Παρακλητική προσευχή νά μή μᾶς τιμωρήση ὁ Θεός γιὰ τὶς ἠθικές παρεκτροπές μας καὶ νά ἐπισπεύση τὴ λύτρωσή μας ἀπό τὰ πάθη ποὺ μᾶς βασανίζουν.

ζ. Παρουσιάζει ἁμαρτωλό βαρειά ἔνοχο καὶ αὐστηρά τιμωρημένο, συντετριμμένο ψυχικά καὶ σωματικά, ποὺ ζητεῖ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

θ. Αἴτηση παρά τοῦ Θεοῦ ἀφέσεως τῶν ἁμαρτιῶν.

7

α1. Μιά προσευχή γιὰ τὴν προστασία καὶ γιὰ τὴν δίκαιη κρίση τοῦ Θεοῦ.

α2. Γιὰ τὴν ἀντιμετώπιση τῶν μοχθηρῶν καὶ τῶν κακῶν ἀνθρώπων. Ἀντιμετώπιση τῆς πονηριᾶς των. Κατά τῆς μαγείας.

β. Ὅταν πληροφορηθῇς τὴν ἐπιβουλή ἐναντίον σου, νά ἔχῃς ἐμπιστοσύνη στὸ Θεό.

γ. Γι' αὐτούς ποὺ ἔπαθαν φοβία ἀπό τὶς φοβέρες καὶ τὶς ἀπειλές τῶν κακῶν ἀνθρώπων.

ε. Εἶναι ἱλαστήριος ψ., μὲ τὸν ὁποῖον ἐξιλεώνει τὸν Θεόν καὶ παρακαλεῖ αὐτόν εἰς βοήθειαν".

στ. Διά νά μᾶς σώσει ὁ Θεός ἀπό τὸν διάβολο καὶ τὶς παγίδες του.

θ. "Αἴτησις βοηθείας παρά τοῦ Θεοῦ ἐν περιστάσεσι".
"Χαρακτῆρες καὶ ἰδιώματα τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν κακῶν ἀνθρώπων καὶ περί τῆς εὐτυχίας καὶ δυστυχίας αὐτῶν.

8

α1. Θεός - καὶ ἄνθρωπος.

α2. Εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό. Γιὰ τὸ ξεκίνημα κάποιας ἐργασίας.

β. Νά εὐχαριστήσῃς τὸν Κύριο, βλέποντας τὴ Χάρη Του γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους.

γ. Γι' αὐτούς ποὺ ἔπαθαν κακό ἀπό δαίμονα ἤ κακούς ἀνθρώπους.

στ. Προσευχή Ὑμνολογίας καὶ Δοξολογίας γιὰ τὸ μεγαλεῖο τοῦ Θεοῦ Δημιουργοῦ.

θ. "Πρός δοξολογίαν καὶ ἐν γένει πρὸς λατρείαν τοῦ Θεοῦ ἐν οἷς ἐκτίθενται αἱ τοῦ Θεοῦ ἰδιότητες. Ἡ δύναμις, ἡ μεγαλειότης, ἡ δόξα καὶ ἄλλαι ἰδιότητές Του".

9

α1. Ἕνα τραγούδι δοξολογίας.

α2. Ὅταν πᾶνε στραβά οἱ διάφορες ὑποθέσεις μας

β. Γιὰ τὴν κατάργηση τοῦ ἐχθροῦ (διαβόλου) καὶ τὴ σωτηρία τοῦ ἔργου τοῦ Χριστοῦ

Ὅταν ἔχης ἀνάγκη νά ἐξομολογηθῆς.

γ. Γιὰ νά πάψουν νά σὲ φοβερίζουν οἱ δαίμονες στὸν ὕπνο ἤ μὲ φαντασίες τὴν ἡμέρα.

ε. "...ἐξυπνᾶ τὴν ἀμέλειαν τῶν ραθύμων, ἀναπαύει καὶ ξεκουράζει τοὺς κεκοπιακότα".

στ. Ὅταν μᾶς ἀδικοῦν καὶ μᾶς στενοχωροῦν οἱ ἄνθρωποι τοῦ κακοῦ.[3]

θ. "Πρός εὐχαριστίαν ἕνεκα ἐλέους καὶ χάριτος".
"Χαρακτῆρες καὶ ἰδιώματα τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν κακῶν ἀνθρώπων καὶ περί τῆς εὐτυχίας καὶ δυστυχίας αὐτῶν.

10

α1. Μιά προσευχή γιὰ νά ὑπερασπιστῆ ὁ Θεός τὸν ἀδύνατο.

α2. Γιὰ αὐτούς ποὺ ὁδηγοῦνται ἄδικα στά δικαστήρια.
Γιά αὐτούς ποὺ ἔχουν μεγάλη πίκρα.

β. Ὅταν σὲ συνταράσσουν, νά ἔχης ἐμπιστοσύνη στὸν Κύριο.

γ. Γιὰ σκληρόκαρδα ἀνδρόγυνα, ποὺ μαλώνουν καὶ χωρίζουν.

Ὅταν βασανίζη ἄδικα ὁ σκληρός ἤ ἡ σκληρή τὸν εὐαίσθητο.

θ. "Ἐν καταστάσει στενοχωρίας καὶ ἀδημονίας".

"Χαρακτῆρες καὶ ἰδιώματα τῶν ἀγαθῶν καὶ τῶν κακῶν ἀνθρώπων καὶ περί τῆς εὐτυχίας καὶ δυστυχίας αὐτῶν.

---

[1] "Εκεῖνος ποὺ ἀσχολεῖται μέ τὶς ἁμαρτίες τῶν ἄλλων ἤ καί ἀπό ὑποψίες μόνοι κρίνει τόν ἀδελφό, δὲν ἔκαμε ἀκόμη ἀρχή στή μετάνοια, οὔτε ἐξετάζει νά βρεῖ τὶς δικές του ἁμαρτίες, πούν εἶναι πράγματι πιό βαριές κι από τ' ἀσήκωτο μολύβι. Οὔτε κατάλαβε ἀκόμη πῶς ὁ ἄνθρωπος γίνεται ἀναίσθητος, ἀγαπᾶ τὰ μάταια καί ἐπιδιώκει τὸ ψεῦδος". (Ψ.4, στίχ. 3).(Ἅγ. Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής, φιλοκαλία ἔκδ. Περιβόλι τῆς Παναγίας,τβ, παρ.55, σελ. 83

[2] "Ἀπόφευγε νά ἐξαπατᾶς τόν πλησίον σου μέ δόλια γλώσσα, γιὰ νά μήν ἐξαπατηθεῖς ἀπό τόν ἐξολοθρευτή. Γιατί ἄκουσα ἀπό τόν προφήτη ὅτι "τόν αἱμοχαρή καί δόλιο ἄνθρωπο ὁ Κύριος τόν ἀποστρέφεται (ψ. 5,7).Ἐπίσης ἀπόφευγε νά ἐπιπλήξεις τὸ παράπτωμα τοῦ ἀδελφοῦ σου, γιὰ νά μήν ξεπέσεις ἀπό τὴν καλωσύνη καί τὴν ἀγάπη". (Ἅγιος Θεόδωρος Ἐδέσσης, Φιλοκαλία, τ. β, παρ.81 σελ. 28.

[3] (στίχ. 22 - 39)